‘It’s the final countdoooooowwnnnn’
Opeens is hij daar, mijn laatste zwangerschapsmaand. Mijn koffertje staat (half en half) klaar. Ik ga van doopsuiker preppen naar lijsten overlopen en naar babykledij kopen en de buik wordt groot (en zwaar).
Emo time
Ik bevestig als zwangere mama alle clichés. Mijn hormonen gaan alle kanten op en nu tijdens het schrijven word ik terug al een beetje emo. Het ging allemaal zo snel… De tijd vliegt zeggen ze en ik kan het alleen maar bevestigen. Hoe snel is alles toch gegaan. Van het eerste trimester waar ik me nog heel hard misselijk voelde naar het tweede trimester die ik grotendeels in lockdown doorbracht en nu, hops, zit ik opeens in het derde trimester. Het zwaarste trimester waar alles een beetje trager gaat, bukken geen optie meer is en zelfs de zwangerschapskledij te strak wordt rond de buik.
Kwaaltjes ?
Al bij al vind ik dat het qua kwaaltjes nog meeviel voor me. Ik bekijk het best positief. De misselijkheid stopte gelukkig na 14-15 weken en dat was een grote opluchting. In het tweede trimester had ik last van bekkenpijn, maar gelukkig kon ik toen al terug kine volgen wat de pijn verlichte. De kine zorgde er voor dat ik terug kon stappen en ik doe nog elke dag voorbeeldig mijn oefeningen om de pijn te vermijden.
De ademhaling verliep soms wat moeilijker, niet ideaal om te combineren met mondmasker en ook maagzuur was één van de die kwaaltjes die af en toe de kop kwam opsteken.
Nu in het derde trimester en dan zeker deze laatste maand vind ik het lastig. Fysiek kan ik niet veel meer en voor iemand graag constant bezig is, is dit best een uitdaging. Klusjes wissel ik af met dutjes om zo toch wat te kunnen doen. Maar er zijn ook dagen waar het allemaal niet zo goed lukt en dan is het proberen los te laten (let it goooooo).
Zwanger tijdens corona
En natuurlijk is er nog corona, het virus dat iedereen in zijn kot hield, en dat de zwangerschap een geheel andere dimensie gaf. De eerste twee weken van de lockdown vond ik enorm stresserend. Had iemand het opgelopen ? Was iedereen ok ? Maar nadat die eerste 14 dagen lockdown voorbij waren, voelde het leven in de bubbel heel veilig aan. Het lesgeven thuis was soms uitdagend. We hebben af en toe een mini crisis in huis gehad wanneer de motivatie ver zoek was of wanneer ik echt even rust aan mijn hoofd nodig had en zot werd van de drukte van de kindjes.
We blijven het voorzichtig houden en onze bubbel is niet veel groter geworden. Dat voelt gewoon het fijnste aan voor ons. Een bezoekje aan het strand of het bos hebben ondertussen wel al gedaan en ik moet zeggen, het doet toch deugd om ook even uit je kot te komen.
Alleen naar de dokter
Ik miste wel het samen naar de gynaecoloog gaan, samen de echo bekijken en genieten van dat mooi moment want dat kon allemaal niet door corona. De prenatale consultatie konden we onlangs terug samen doen, maar de kamers konden we omwille van corona niet bekijken en dat was dan weer jammer want het ziekenhuis is helemaal nieuw voor me. Gelukkig vond ik een youtube filmpje op de website van het ziekenhuis en heb ik toch een voorproefje gekregen van waar ik zal verblijven.
Mijn 2 laatste echo’s mocht gelukkig the husband terug mee en zagen we ons kleine pruts ook eens samen in 3D. Super schattig <3
Aftellen
De laatste maand betekent aftellen en ik vind het enorm spannend met de nodige zenuwaanvallen tot gevolg. Vragen als ‘Alles gaat toch goed gaan ?’, ‘Zal het me wel lukken ?’, ‘Zal de baby ok zijn?’… schieten soms door mijn hoofd, dank je wel zwangerschapshormonen, en ergens heb ik ook het gevoel minder uitleg te hebben gekregen door de hele corona-situatie. Maar ok, ik weet ook dat ik vertrouwen moet hebben in mezelf en mijn partner, mijn lichaam en dat kleintje.
En nu is het alleen nog afwachten en ondertussen nog een beetje genieten van die schopjes in mijn buik 🙂
Liefs, Ellen
LEES OOK : PERSOONLIJKE UPDATE EN LOCKDOWN DAGEN
Voor mij is het nog twee maanden en ik herken veel (buiten adem zijn, oh echt verschrikkelijk. Vooral tijdens mijn werk omdat ik alleen maar telefoneer). Voor mijn bekkenpijn ben ik uiteindelijk bij een osteopaat beland en dat heeft wonderen gedaan, ik ben er zo goed als vanaf. Misschien ook een aanrader voor als je na je bevalling nog last zou hebben. Is ook veel zachter dan kiné (heb ook kiné gedaan).
Ik heb ook het gevoel dat ik niet zoveel info heb. Ik heb nu deze week een cursus staan bij mijn vroedvrouw, over bevallen zelf en de kraamtijd. Kijk daar wel enorm naar uit want ik haat het gevoel dat ik niet goed voorbereid ben. Kan ook niet in het ziekenhuis eens rondkijken dus geen idee waar ik terecht ga komen :p Ik probeer er vertrouwen in te hebben dat het allemaal wel goed komt en probeer vooral mijn vriend heel erg mee te betrekken zodat ik wat op hem kan steunen.
Auteur
Ik snap het volledig. Die osteopaat zit ook in mijn achterhoofd. Ik heb ook eens een vroedvrouw van de 10de maand bij me thuis gevraagd. Om nog een paar vragen te beantwoorden en ze zal ook langskomen na de bevalling voor check up baby. Heb ik bij mijn 2 vorige kindjes ook gehad en heel tevreden van.
Oh wat erg dat je de echo’s alleen hebt moeten doen!! Gelukkig mag hij nu toch weer mee, maar toch. Das een gemis. Ik hoop dat heel die corona affaire snel achter ons mag blijven!
Auteur
Dat hoop ik ook x